Μέτρηση σακχάρου από τον ασθενή

Για τη μέτρηση του σακχάρου είναι απαραίτητα τα ακόλουθα βήματα:

• Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι και ζεστό νερό και στεγνώστε καλά.
• Τοποθετήστε τη βελόνα τρυπήματος (σκαρφιστήρας) στη συσκευή τρυπήματος. Τα βελονάκια είναι μιας χρήσης και πρέπει κάθε φορά να χρησιμοποιείτε νέο.
• Προετοιμάστε τη συσκευή μέτρησης σακχάρου με τοποθέτηση νέας ταινίας μέτρησης.
• Χρησιμοποιείστε τη συσκευή τρυπήματος στην άκρη του δακτύλου και τοποθετήστε τη σταγόνα αίματος στην άκρη της ταινίας.
• Απομακρύνετε τη βελόνα σε ειδικό δοχείο αιχμηρών αντικειμένων.

Οι μετρήσεις σακχάρου από τον ίδιο τον ασθενή βοηθούν στην καλύτερη παρακολούθηση και συνεπώς ρύθμιση του διαβήτη. Η τιμή του σακχάρου στο τριχοειδικό αίμα όπως μετράται με τους συνήθεις μετρητές πρέπει να είναι μεταξύ 70 mg/dL και 130 mg/dL (3,9 – 7,2 mmol/L) μετά από νηστεία και η μεταγευματική τιμή γλυκόζης στο τριχοειδικό αίμα (2 ώρες μετά από γεύμα) κάτω από 180 mg/dL (10 mmol/L). Η συχνότητα μετρήσεων για τον ασθενή με διαβήτη τύπου 2 εξαρτάται από παράγοντες όπως το είδος της θεραπείας (δίαιτα, φάρμακα ή ινσουλίνη), τις τιμές της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης και τον επιθυμητό στόχο και καθορίζεται από το γιατρό σας. Για τον ασθενή με διαβήτη τύπου 1 συνήθως χρειάζονται τουλάχιστον 4 μετρήσεις ημερησίως προκειμένου να καθοριστεί και η δοσολογία της ινσουλίνης, κυρίως της γευματικής. Συχνές μετρήσεις απαιτούνται και σε καταστάσεις όπως η εγκυμοσύνη ή οι λοιμώξεις.

Οι νεώτεροι μετρητές σακχάρου είναι κατά κανόνα αξιόπιστοι. Μπορεί κανείς να αναζητήσει στο διαδίκτυο λίστες με μετρητές που έχουν πιστοποιηθεί (http://www.medaval.org) και συνιστώνται για αυτοπαρακολούθηση. Η επιλογή του μετρητή σακχάρου καθορίζεται από κριτήρια όπως το κόστος, η ευκολία χρήσης (απαίτηση μικρής σταγόνας αίματος, γρήγορο αποτέλεσμα), και οι διαθέσιμες επιλογές (εισαγωγή δεδομένων όπως ώρες φαγητού ή άσκησης, ή δυνατότητα μεταφοράς σε PC). Ενίοτε η αξιοπιστία του μετρητή πρέπει να ελέγχεται κατά τις επισκέψεις στο γιατρό, ιδίως όταν αυτές συνοδεύονται από αιμοληψία (δεν πρέπει να υπάρχει διαφορά στις τιμές σακχάρου >15%).

Το σύστημα συνεχούς καταγραφής σακχάρου διαθέτει έναν αισθητήρα ο οποίος επιτρέπει τη συνεχή καταγραφή των επιπέδων σακχάρου αίματος στον υποδόριο ιστό. Προς το παρόν η συνεχής καταγραφή του σακχάρου χρησιμοποιείται σε επιλεγμένες περιπτώσεις ασθενών με διαβήτη υπό εντατικοποιημένο σχήμα ινσουλίνης, ή που φέρουν αντλία ινσουλίνης.